Yüreğime damlayan nice yağmurlar gördüm.

Yüreğime damlayan nice yağmurlar gördüm.
Nice yaşanmış aşklar, nice umurlar gördüm.

Güneşi eskimemiş sabahlarım olurdu,
Huzur ve mutluluğu gönlüm aşkta bulurdu.


Leylâ Mecnûn’un aşkı hep sır idi gözümde,
Ferhat’ın dağ delişi azim, ümit özümde.

İsyansız yaşadım hep, tevekkülle, sabırla,
Kaç gönle yetti sevgim, savaştım kaç kahırla.

Nice özge sevinci kuşanırdım seherde,
Umut çiçek açardı ayak bastığım yerde.

Sabır bulutlarının üstünde dolaşırdım,
Sevda kervanlarıyla menzile ulaşırdım.

Firkatle yanan gönlüm vuslata özenirdi,
Kadîm güzelliklerle hayatım bezenirdi.

Küheylan atlarımla, hep aydınlık taşırdım,
Buzları eriterek, kendimle barışırdım.

Dağılırdı o anda yeryüzünün öfkesi,
İrem Bağı olurdu kimsesizler ülkesi.

Gönlümün iklimine aşk rahmeti yağardı,
Günbeyli’nin yüreği bir damlaya sığardı.
MAHMUD TOPBAŞLI