Dün yemyeşil baharken, solmuş neden bu bağlar?
Bilmem niçin siyahlar, giymiş dumanlı dağlar?
Sönmüş mü tüm emeller, matemler ufku sarmış?
Batmış mı hep güneşler, gökler neden kararmış?
Bülbüller ötmez olmuş, solmuş o gonca güller?
Hasretle yad ederken, ağlar yanar gönüller.
Zira o ünlü sultan, gülzarı yakdı gitti
Dünyada doldurulmaz, bir yer bırakdı gitti...
Hak kabrini nur etsin, kılsın cinan makamın;
Kurbundadır o zaten, ol Seyyid-i Cihanın!...
Örnekdi hal u kaali, maksud olan kemale
Hayrandı hep gönüller, hazretdeki bu hale
Bir bestedir ki ahım, ahengi şi're sığmaz...
Kabrinde diz çöküp ben, yıllarca ağlasam az...
Tarihe devir açarken, Fatih'lerin hayatı
Arş-ı cihanı sarsdı, üstadımın vefatı...
ALİ KEMAL BELVİRANLI
(SAMİ EFENDİ'NİN ARDINDAN YAZDIĞI ŞİİR)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder