Yetmez mi derd derman sana.

Ey derde derman isteyen!
Yetmez mi derd derman sana.
Ey rahat-ı cân isteyen!
Kurban olandır cân sana.

Yağma edersin varlığın,
Gider gönülden darlığın,
Mahv eyle sen ağyarlığın,
Yâr olusar mihman sana.

Sermaye bu yolda heman,
Teslim olur, bana inan,
Sıdk ile Allah'a dayan,
Etmez mi gör ihsan sana.

Tevhide tapşur özünü,
Kimseye açma râzını,
Şeyh izine tut yüzünü,
Şeyhin yeter burhan sana.

Yalnız kişi yol alamaz,
Maksudunu tez bulamaz,
Bekle maarif kapısın,
Yüz göstere irfan sana.

Dünya ile ukbayı ko,
Ûlâ ile uhrayı ko,
Var o kuru sevdayı ko,
Matlab yeter Sübhan sana.

Candan özge kıl yârını,
Ver canı , bul didârını,
Yok eyle kendi vârını,
Ki var ola canân sana.

Çürükler hep sağ olur,
Zehrin kamu yağ bal olur,
Dağlar meyvalı bağ olur,
Cümle cihan bostan sana.

Güçtür katı Hakk'ın yolu,
Dergahı hem gayet ulu,
Sıdk ile olmazsan kulu,
Etmez yolu asân sana.

Kulluğa bel bağlar isen,
Şam ü seher ağlar isen,
Sular gibi çağlar isen,
Tez bulunur umman sana.

Bülbül oluban ötegör,
Gül gibi açıl tütegör,
Aşk oduna can atagör,
Gülzar olur nirân sana.

Yüzün Niyazi eyle hâk,
Derdiyle bağrın eyle çâk,
Kalbin sarayın eyle pâk,
Şayed gele Sultan sana.


Niyâzî-i Mısrî