SESİ ÇIKMIYOR SESSİZLİĞİMİN
Cenazelerim merasimsiz kaldırılıyor
Sesi çıkmıyor sessizliğimin
Kalbimin tam ortasındaki sönük volkanik dağ alevlendi yeniden
Hep korktuğum ve daim uzağında kalmayı dilediğim iftirakın içinde erimekteyim…
Semendermişim meğer.
Oysa bir serçe sanmıştım kendimi…
Ürkektim, titrektim…
Ateşin merkezinde alev alev bir yürekle işte buradayım hala.
Uzağında ve uzağın olmayı göze alarak…
Çok uzaklardan, yabancısı olduğum bir yanardağ içreğim.
Ben yanardağ, yanardağ ben…
Ölü bir suskunlukla yazmayı ne çok istedim
Mümkünü olmayan hayali bir kentte adressiz taştım sayfalardan.
Taşarken yoruldum ve yormuşum meğerse…
Hatırım soran olmasındı, razıydım da,
hatırsız kaldım…
Silindi hatıramdan sevda umutları, karardı mekan.
Zamanım karardı.
Siyahi bir tavşanla yokladım tüm hatıratımı…
Elde var hüzün, hasılı budur hayatımın.
Kahır okumaya hakkım yok, ben istedim
Göze almalıydım ayrılıkları, ayrılıkların gözdesi olmadan.
Adım meçhule.
Meçhulune atandım hayatın…
Meçhul kaldım…
Daha Önce Böyle Ölmedim
5 ay önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder