15 Ocak 2010 Cuma

İncinsen de incitme sen!..



Gönül, yüz dön kin gütmekten;
İncinsen de incitme sen!..
Dost bîzârdır incitmekten;
İncinsen de incitme sen!..

Nûr nefesin aşk dolanda,
Gülün yanmaz od alanda!..
Sözün başa dert olanda;
İncinsen de incitme sen!..

Can olur mu candan ırak?
Geç ağyârı, sen sana bak!..
O yan çıkan nefsi bırak;
İncinsen de incitme sen!..

Sen ki terki terk eyledin;
Günü dünden berk eyledin!..
Tâ elestte ne söyledin?..
İncinsen de incitme sen!..

Sendedir arz, arş-ı a’lâ;
Böyle yazmış Kadir Mevlâ!..
Bir hikmettir bu dert, belâ;
İncinsen de incitme sen!..

Ma’rifettir hakkı yaymak;
Hatır almak, hatır saymak!..
Sana düşmez gönül koymak;
İncinsen de incitme sen!..

Rıfat Araz

1 yorum:

  1. Efendim, merhabalar; İncitmekle ilgili bu güzel şiiri bize paylaşıma açan emeğinize ve gönlünüze sağlıklar dilerim. Çok teşekkür ederim. Söz incinmekten ve incitmekten açılmışken, ben de acizane Osman Hulusi Darendevi'nin şu iki dörtlüğünü sizlerle paylaşmak istedim.

    Sakın nefsine uyup bir can incitmeyesin,
    Hüsn ü edebi koyup, bir can incitmeyesin,
    El ile döğseler de, dil ile söğseler de,
    Bin kez incitseler de, bir can incitmeyesin.

    Hepsi kardeşlerindir, yolda yoldaşlarındır,
    Hal de haldaşlarındır, bir can incitmeyesin,
    Beyhude canın sıkıp, insanlığından çıkıp,
    Dil ka'besini yıkıp bir can incitmeyesin.

    Osman Hulusi Darendevi

    Allah'a emanet oun ve sağlıcakla kalın.

    YanıtlaSil