Sen’in yüce ahlâkındır hevesim,Rüsvâ etti hayâ bilmez huy beni…
Haykıra haykıra kısıldı sesim,
Fâş eyledi gizlendiğim kûy beni;
Yâ Muhammed, Yâ Muhammed duy beni!..
Yüreğimde çözüldükçe örükler,
İblis isyan ateşimi körükler...
Uçurumdan uçuruma sürükler,
İçimdeki geme gelmez tay beni;
Yâ Muhammed, Yâ Muhammed duy beni!..
Hor görüldüm, ötelere itildim,
Gidip nefis yosmasına tutuldum,
Sığındığım kapılardan atıldım,
Sen de sahip çıkmaz isen vay beni;
Yâ Muhammed, Yâ Muhammed duy beni!..
Günden güne genişleyen açımla,
Âvâreyim şu ağarmış saçımla...
İsyanımla, günahımla, suçumla,
Ümmetinin arasında say beni;
Yâ Muhammed, Yâ Muhammed duy beni!..
Ancak aşkın bend olur bu taşkına,
Tut elimden, yol göster bu şaşkına...
Habibi olduğun Allah aşkına,
Şu melâmet libasından soy beni;
Yâ Muhammed, Yâ Muhammed duy beni!..
SADETTİN KAPLAN
Efendim, merhabalar; Rahmet Nebisi, ümmetin şefaatçısı, halkın aynasında Hakk'ın kainattaki tecellilerinin en mükemmeli olan Hz. Peygamber (S.A.V.) ithafen kaleme alınan bu güzel şiiri yazan ve bizimle paylaşan emeğe ve yüreğe saygı ve selamlarımı sunarım.
YanıtlaSilAllah'a emanet olun ve sağlıcakla kalın efendim.
Allah razı olsun.Allaha emanet olunuz.
YanıtlaSil