NEREYE?

NEREYE?
Nereden kaynıyor hayat ırmağı?
Bu durmaz karanlık akış nereye?
Annem mi, açılan mezar kucağı?
Ebedî geceden bakış nereye?!

Meçhul bir yolcuyum bu son akşamda,
Ümit nûrum söndü siyah bir camda.
Evim, çocuklarım, gözüm arkamda;
Ahbaplar! Bu itiş, kakış nereye?!

Gönlümde yıldız yok, gözümde ışık,
Emeller, rüyâlar karmakarışık.
Îmânım! Nerdesin, gel karşıma çık!
Bu derin girişten çıkış nereye?!

Artık ne mavilik, ne pembe bahar,
Ne mehtap, ne sahil, ne sandal, hep kar,
Söyleyin benimle uçan ey kuşlar,
O yazlık dünyadan bu kış nereye?!

Birkaç rekât namaz, zekât, oruç, hac,
Duâlarım gibi kabûle muhtaç,
Şeref, son nefeste edince mîrac,
Semâlardan koptu alkış nereye?!


Abdurrahman Şeref Güzelyazıcı