Doyamam seyretmeye gönlümün aynasında,

Doyamam seyretmeye gönlümün aynasında,
Sen bu sonsuz ufukta esrarsın canım benim!..
Neşe buldum hasrette, hicranda ve yasında,
Anladım aradığım tek yârsın canım benim!..


Sana canım dedikçe cânın canım oluyor,
Baktıkça gözlerine âsumanım oluyor,
Seni her gördüğüm an tüm zamanım oluyor,
Bazen gül, bazen lâle ve nârsın canım benim!..

Sevdiğimden beridir yıldızlar sana bakar,
Gücü yetse cümlesi pâyine doğru akar,
Âlemi sen zannedip ne varsa arzda yakar,
Sen ki yalnız gönlüme nigârsın canım benim!..

Sesinde çağıldıyor cennetin ırmakları,
Zülfündür aşk tahtının saltanat bayrakları,
Ellerin kalbimdeki mâverâ Burakları,
Mevsimlerin üstünde baharsın canım benim!..

Ayağın değse suya deryalar bayram eder,
Gözyaşım hasretinden kaç kristal câm eder,
Bir gamzen ömür boyu kendisine râm eder,
Tek hayranı olduğum nazarsın canım benim!..

Güle sordum; «Benzemek istediğin kim?» diye,
«Gül» dedi bâd-ı sabâ gönlüme hâkim diye,
Estikçe bâd-ı sabâ fark etmez iklim diye,
Her gülün ilk goncası gülzârsın canım benim!..

Kâfî’nin defterinde mısra-ı bercestesin,
Menbaı bilinmeyen ilâhî nefestesin,
Elest bezmi ervâhın işittiği sestesin,
Mahşerde istediğim dildârsın canım benim!


EKREM KAFTAN