Ben Osmanlıyım çocuğum

Ben Osmanlıyım çocuğum
Geçmişten geleceğe köprüyüm.
Oğuz - Karahan nesliyim
Tarih kadar köklüyüm
Çınara benzetirler beni,
Çınarlardan daha heybetliyim

Ben Osmanlıyım çocuğum,
Tarihin altın nesliyim
Yediyüz deselerde yaşıma
Yedi bin yıl yaşamış gibyim.
Ben Asya'yım, Avrupa'yım,Afrik'yım
Ve ben Anadoluyum Türkiye'yim

Ben Osmalıyım çocuğum,
Büyük işlerden sorumluyum;
Görülmedi boş oturduğum,
Nizam-ı Alemdi kurduğum.
Sevgiydi,huzurdu,güvendi verdiğim;
Heryerde yolum gözlenir Haşmetliğim.

Ben Osmanlıyım çocuğum,
Kosova'da,Mohaç'da rüzgar olurum,
Viyana kapılarında mehter vururum,
Çağ kaparım, yeni Çağlar açarım,
Atımı denizde,gemilerimi karada yürütürüm;
Gücüme erişilmez,kudretliyim.

Ben Osmanlıyım çocuğum,
Duydumki huzursuzmuş çekildiğim ülkeler;
Öksüz kalmış hükmettiğim milletler,
Güven sağlanamazsa boşa gider emekler.
Yoksa beni mi bekler adı büğük devletler ?
Dünyada eşi bulunmaz biriyim.

Ben Osmanlıyım çocuğum,
Yedi iklim dört köşede ünüm var.
Engel tanımam,herbir yana yolum var
Mazluma dostum,zalimlere kinim var,
Alnım açık, övünecek dünüm var;
Çekemzler beni,kıskanılan biriyim.

Ben Osmalıyım çocuğum,
Geçmiş te ben vardım,gelecekte sen olacaksın.
Güven kendine en büğük sen olacaksın.
Temeli sağlam olan bina yıkılmaz,
Baktığın her yerde izimi bulacaksın;
"Hasta adam" değil,hala diriyim.

Ben Osmanlıyım çocuğum,
Geçmişten geleceğe köprüyüm;
Kalplerde heyecan,dudaklarda türküyüm,
Gönderlerde dalga dalga ülküyüm;
Bağlanmışım sana, hiç çözülür müyüm ?
Sende kendimi bulmuş gibi kuvvetliyim;
Sağol çocuğum !
Osman OKTAY